Parafia Pniów

KAPLICA SYKSTYŃSKA NA WYCIĄGNIĘCIE RĘKI

               Wczesnym rankiem, 31 sierpnia 2024 liczna grupa naszych parafian z księdzem proboszczem Marianem Bolestą, parafianie z parafii Św. Michała w Opatowie, a także parafianie z parafii Św. Zygmunta w Pniowie wraz ze swoim proboszczem ks. Markiem Mazurem wyruszyła w drogę do Krakowa, której celem była wystawa „Kaplica Sykstyńska. Dziedzictwo”.

Kaplica Sykstyńska położona w Pałacu Apostolskim w Watykanie, to nie tylko miejsce modlitwy, skupienia czy miejsce konklawe. ale też, a może właśnie przede wszystkim, perła renesansowej sztuki. To miejsce, które w niezwykły sposób kilkaset lat temu połączyło i nadal w sposób nierozerwalny łączy religię i sztukę.

               My nie musieliśmy jechać aż do Watykanu. W Krakowie, w trzech multimedialnych salach poznaliśmy historię powstania fresków zdobiących jej ściany i sklepienie a także twórców tych pięknych dzieł. Sandro Botticelli, Domenico Ghirlandaio, Cosimo Roselli, Biaggio D’Antonio, Pietro Perguio – to oni w niezwykły sposób ukazali kilkaset lat temu i nadal ukazują piękno najważniejszych scen biblijnych.

               Ogromne wrażenie wywarły freski autorstwa Michała Anioła Bounarottiego twórcy słynnej Piety jak i rzeźby Dawida, których reprodukcje także dane było nam zobaczyć. Michał Anioł spędził kilka lat na ciężkiej pracy abyśmy dziś na sklepieniu Kaplicy mogli podziwiać kunszt, piękno i jego niezwykły talent we fresku przedstawiającym scenę stworzenia Adama. Na długo w pamięci pozostanie przedstawiona wizja Sądu Ostatecznego – może nieco przerażająca, ale mówiąca o tym, co nieuniknione. Punktem kulminacyjnym była projekcja fresków w ich niemalże naturalnej wielkości. Była to wspaniała lekcje historia sztuki.

               Po tych duchowych przeżyciach przyszedł czas na spacer po Krakowie. Wraz z lokalnymi przewodnikami przemierzyliśmy trakt królewski, poznaliśmy niezwykłą historię powstania ołtarza autorstwa Wita Stwosza, który można podziwiać w Bazylice Mariackiej, jego losów w okresie II wojny światowej i latach kolejnych. To dzięki wiedzy przewodników, uczestnicy wycieczki (najmłodsi mieli 9 i 11 lat a najstarsi mieli ukończone 80 lat) dowiedzieli się, że Ołtarz Mariacki to pentaptyk składający się z pięciu części przedstawiających sceny radości z życia Matki Bożej ale też i sceny ofiarowania Maryi w świątyni, pojmania Jezusa, Jego ukrzyżowania oraz tryumf życia nad śmiercią czyli Zmartwychwstanie. Z pewnością niektórzy teraz dowiedzieli się, że Wit Stwosz postaciom w ołtarzu dał twarze zwykłych mieszkańców Krakowa.

Na spacerowym szlaku nie zabrakło Collegium Maius i historii szkolnictwa wyższego w Polsce, kościoła św. Franciszka z Asyżu z witrażem autorstwa Stanisława Wyspiańskiego i papieskiego okna przy ulicy Franciszkańskiej 3. Zwieńczeniem była Katedra na Wawelu, dzwon Zygmunta i krypty gdzie spoczywają królowie Polski oraz Polacy, którzy odcisnęli swój ślad w historii naszego kraju.

Intensywny dzień zakończył wspólny obiad i krótki spacer bulwarami nad Wisłą z odwiedzinami u ziejącego ogniem smoka u podnóża wawelskiego wzgórza. Bo jakże to, być w Krakowie i nie zobaczyć smoka wawelskiego?

               Podziękowania należą się Pani Małgosi – pilotowi wycieczki i Panu Pawłowi – kierowcy z F.H.U. GLOBTIM Plus Biuro Usług Turystycznych i Edukacyjnych Paweł Paradowski za miłą atmosferę, opiekę a przede wszystkim, że bezpiecznie dotarliśmy do Krakowa a późnym wieczorem do swoich domów, pełni wrażeń i wspomnień, Anecie Banulskiej za stronę organizacyjną  przedsięwzięcia. Szczególne podziękowania należy złożyć na ręce Proboszcza ks. dr Mariana Bolesty za duchowe i merytoryczne wsparcie na każdym etapie.

               Nie sposób zapomnieć, że była to prawdziwie międzypokoleniowa wycieczka a to za sprawą uczestników – tych najmłodszych i tych najstarszych. Naszym najstarszym uczestnikom należą się słowa uznania, że dotrzymali kroku osobom dużo od nich młodszym, tryskali energią i poczuciem humoru. Przy okazji takich wyjazdów nie zapominajmy, że wśród nas są osoby które są starsze, słabsze fizycznie, mają różnego rodzaju ograniczenia. Nasze słowo wsparcia, a przede wszystkim pomocna dłoń wyciągnięta w ich kierunku wiele dla niech znaczą.

               Liczymy, że ten wyjazd nie był ostatnim w tym roku i że spotkamy się na kolejnym.

Tekst: Katarzyna Król i Małgorzata Buczkowska

Zdjęcia: Dariusz Nochelski i Antonii Król

Pielgrzymka do Medziugorie

DROGA WIARY I ODKRYĆ

Pielgrzymka do Medjugorie, którą odbyliśmy w dniach 24-28 sierpnia 2024 roku, była dla nas wyjątkowym doświadczeniem duchowym, które na długo pozostanie w naszej pamięci. Wraz z grupą pielgrzymów, pod opieką duchową Ks. dr Mariana Bolesty i Ks. Marka Mazura, wyruszyliśmy w tę wyjątkową podróż, która z każdym dniem przynosiła nowe przeżycia i refleksje.Dla niektórych, to nie była pierwsza pielgrzymka, ale z pewnością była jedną z tych, które najsilniej wpłynęły na nasze życie wewnętrzne i spojrzenie na wiarę.Już pierwsze chwile po przyjeździe do Medziugorie przyniosły nam głębokie uczucie spokoju. Miejsce to, z jego prostotą i pięknem, emanowało atmosferą świętości, nazywane „konfesjonałem świata”, przyciąga tysiące ludzi z różnych zakątków globu, amy mieliśmy przywilej być jednymi z nich.

Od samego początku nasza pielgrzymka była doskonale zorganizowana. Dzięki staraniom ks. dr Mariana Bolesty, który pełnił rolę głównego organizatora, mogliśmy skupić się wyłącznie na duchowej stronie tej podróży, nie martwiąc się o logistykę. Każdy dzień był przemyślany, a nasza przewodniczka, Pani Dorota, z wielką wiedzą i zaangażowaniem prowadziła nas po miejscach, opowiadając o historii Medziugorie i świadectwach objawień Matki Bożej.

Podczas naszej pielgrzymki mieliśmy okazję zwiedzić kilka niezwykłych miejsc o głębokim znaczeniu duchowym i historycznym, które wzbogaciły nasze doświadczenie i wprowadziły nas w atmosferę modlitwy oraz refleksji.Kościół św. Jakuba, który jest sercem duchowego życia tej miejscowości, kamienna figura Królowej Pokoju na placu przykościelnym, figura Zmartwychwstałego Zbawiciela wykonana z brązu, czy miejsce przeznaczone do modlitwy w ciszy przy drewnianym krzyżu. Każde z tych miejsc nie jest jedynie przypomnieniem przeszłości, ale żywym świadectwem wiary, które na każdym kroku nas poruszało. Wyjątkowym przeżyciem było spotkanie ze wspólnotą Cenacolo, która pomaga osobom uzależnionym w odnalezieniu drogi do nowego życia oraz wizyta na zamku Nancy i PatricaLatta, gdzie wysłuchaliśmy ich świadectwa nawrócenia. Wszystkie wysłuchane historie były dla nas głęboką lekcją o sile wiary, nadziei i nawrócenia. Jednym z najbardziej poruszających doświadczeń było wejście na Górę Objawień, miejsce pierwszych objawień Matki Bożej w 1981 roku.Wspinaczka na wzgórze była dla nas aktem duchowej pokory i oddania. Każdy krok, choć fizycznie wymagający, niósł ze sobą głębokie duchowe znaczenie, był modlitwą, refleksją nad swoim życiem i wiarą. Na szczycie, w ciszy, mogliśmy poczuć, jak ogarnia nas spokój i głęboka pewność, że Matka Boża jest blisko, otaczając nas swoją miłością.W Medziugorieniewątpliwie duchowość przenika każdy zakątek, tworząc atmosferę, w której można na nowo odkryć głębię wiary i doświadczyć prawdziwego pokoju w sercu.

Każdy dzień pielgrzymki był przesiąknięty modlitwą i Eucharystią. Wyjątkowym momentem naszej pielgrzymki była Msza Święta dla pielgrzymów z Polski, celebrowana w ojczystym języku przez kilkudziesięciu księży. W trakcie naszej wizyty uczestniczyliśmy także w szczególnych Mszach świętych odprawianych przez naszych przewodników duchowych, dedykowanych wyłącznie naszej wspólnocie pielgrzymkowej. Jednej z nich, w kaplicy przy klasztorze sióstr franciszkanek, przewodniczył ks. Dariusz, a drugiej, w Kościele św. Piotra i św. Pawła w Mostarze, przewodził ks. Marek. Poruszającym doświadczeniem była również Droga Krzyżowa prowadzona przez ks. Mariana, podczas której na nowo mogliśmy doświadczyć głębi wiary i wspólnego oddania Bogu.

Niezapomnianym wydarzeniem była dla nas adoracja Najświętszego Sakramentu, która miała miejsce 25 sierpnia, w rocznicę objawień.Cisza, która panowała wokół, pozwoliła nam w pełni skupić się na modlitwie i osobistym spotkaniu z Jezusem.

Nasza pielgrzymka obejmowała także zwiedzanie miasta Mostar, znanego z historycznego Starego Mostu i malowniczych uliczek. Wędrówka po tym pięknym mieście pozwoliła nam poczuć ducha miejsca, które przez wieki było świadkiem różnorodnych wydarzeń historycznych.

Każde z tych miejsc, które odwiedziliśmy, pozostawiło w nas niezatarte wrażenie.Medziugorieobdarzyło nas przede wszystkim wieloma duchowymi darami, które wciąż w nas dojrzewają. Były to momenty, w których czuliśmy, że nasze modlitwy zostały wysłuchane, a serca napełniły się radością i nadzieją. Te małe, codzienne cuda, które wydarzały się wokół nas, były dowodem na to, że Bóg działa w naszym życiu w sposób cichy, lecz nieustający. Wierzę, że podróż do Medziugorie skłoniła nas do głębszych refleksji nad własnym życiem duchowym. Czy jesteśmy w stanie pielęgnować to, co tam doświadczyliśmy? Czy potrafimy w codziennym życiu zachować ten pokój i wiarę, które znaleźliśmy podczas tej pielgrzymki? Wiele razy będziemy zadawać sobie te pytania, starając się znaleźć sposób na to, by duchowe owoce tej podróży przenikały nasze codzienne życie i wpływały na nasze relacje z innymi ludźmi.

Szczególne podziękowania kierujemy do naszych kapłanów: ks. dr. Mariana Bolesty oraz ks. Marka Mazura, którzy odegrali kluczową rolę w naszej pielgrzymce, towarzysząc nam na każdym kroku. Ich duchowa opieka była dla nas nieocenionym wsparciem. To właśnie dzięki nim ta podróż stała się nie tylko fizycznym pielgrzymowaniem, ale przede wszystkim głębokim duchowym doświadczeniem, które na długo pozostawi w nas trwały ślad. Bóg zapłać!

https://photos.app.goo.gl/9ENddQ2g7NMVEu2eA

W parafii pw. Św. Zygmunta w Pniowie zostały opracowane Standardy ochrony małoletnich zgodnie z ustawą z dnia 28 lipca 2023 roku o zmianie ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2023 poz. 1606) - ustawa wymusza utworzenie i stosowanie się do standardów ochrony małoletnich we wszelkich instytucjach, w których przebywają dzieci, standardów ich ochrony przed krzywdzeniem.

Zakończono całość prac objętych umową o wykonanie prac konserwatorskich finansowanych z dotacji pozyskanej przez gminę z Programu Odbudowy Zabytków. Prace zostały wykonane w dwóch etapach. Wartość wykonanych prac konserwatorskich I i II etapu stanowi kwotę 476 tys. złotych. Dotacja pozyskana na wniosek wójta wynosiła przeszło 465 tys. zł. Brakujące środki (blisko 10 tys. zł.) pochodzą z budżetu gminy.

Fotoreportaż w folderze: Galeria zdjęć Rok 2024

Rok 524, to rok męczeńskiej śmierci św. Zygmunta, patrona naszej parafii. Dlatego postanowiliśmy przeżywać Rok Jubileuszowy. W dobrym przygotowaniu się do tego wydarzenia pomogła nam całoroczna modlitwa za wstawiennictwem św. Patrona i rekolekcje parafialne. Zwieńczeniem rocznego przygotowania było świąteczne triduum.

Pierwszego maja miał miejsce koncert pieśni maryjnych w wykonaniu zespołu Trio Cantabile z Lublina. Spotkanie to zgromadziło wiernych naszej parafii, którzy wysłuchali autorskich aranżacji pieśni ku czci Matki Bożej.

Główne uroczystości przypadły na odpust parafialny – 2 maja. Uroczystej Mszy świętej przewodniczył ks. dr Robert Gołębiowski, Sędzia Trybunału Apostolskiego Roty Rzymskiej. Wtedy też w podniosłej atmosferze najbardziej zasłużeni dla naszej wspólnoty parafianie zostali uhonorowani specjalnie przygotowanymi na tę okoliczność statuetkami św. Zygmunta. Wyróżnienie otrzymało 21 osób.