Podczas Wielkanocy w naszej parafii przy Bożym Grobie straż pełnią "Turki". Te święta są wzbogacone są przez straż grobową, która w tych okolicach zwana jest „Turkami”. To jeden z najbarwniejszych zwyczajów ma swoje źródło w średniowiecznych inscenizacjach religijnych bazujących na tekście Ewangelii i licznych apokryfach, tak bardzo wówczas popularnych, a odnoszących się do wzmianki o rzymskich żołnierzach pilnujących Grobu Chrystusa i będących świadkami Zmartwychwstania. Pierwszym w Polsce i pierwszym w Europie reprezentantem zarówno idei, jak i kultu Grobu Bożego był rycerski zakon Bożogrobców, który Jan Jaksa Gryfita, uczestnik wyprawy krzyżowej, sprowadził w 1163 r. do położonego na północ od Krakowa – Miechowa. W miechowskim klasztorze zakonnicy-rycerze urządzali okazałe Boże Groby i zaciągali przy nich honorowe warty w pełnym rynsztunku bojowym. Z czasem tę tradycję zakon zaszczepił w całej południowej Polsce.
Turki, to młodzi mężczyźni ubrani w czarne spodnie z lampasami oraz wojskowe bluzy. Na ramionach mają ozdobne epolety z frędzlami, a na jednym ramieniu przełożone pod drugą reką biało-żółte szarfy. Starż przy grobie pełni zawsze dwóch Turków, którzy stoją nieruchomo po dwóch stronach Grobu Pańskiego z szablami opartymi na ramieniu. Co pewien czas przed Boży Grób przychodzi zmiana - komendant z dwoma Turkami zmiennikami. następuje zmiana warty i tak trwa ten proceder od Wielkiego Piątku aż do Rezurekcji w Wielką Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego.
W Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego i w Poniedziałek Wielkanocny Turki przychodzą do rodzin w całej parafii i składają im życzenia.